PREVIOUS

Syair 28

NEXT

DHAMMAPADA II, 8

Bilamana orang bijaksana telah mengatasi kelengahan dengan kewaspadaan, maka orang yang bebas dari penderitaan ini memanjat menara kebijaksanaan, memandang orang-orang yang menderita; seperti seseorang berdiri di atas gunung, memandang orang-orang yang berada di bawah.

Menawa wong wicaksana wis ora kurang weweka sarta wis ngawekani kawaspadan, ing kono wong kang wis kasil ngalahake kasedihan iki; banjur munggah menyang menara kawicaksanan, nyawang wong-wong kang pada nandhang, kayadene sawijining wong kang ngadeg sadhuwuring gunung nyawang wong-wong kang ana ing sangisore.

When the learned man drives away vanity by earnestness, he, the wise, climbing the terraced heights of wisdom he looks down upon the fools, free from sorrow he lokks upon the sorrowing crowd, as one that stands on a mountain looks down upon them that stand upon the plain.

pama panjangdang appama panjangdena
yada panjang nundati pandito
paññapa panjangsa panjangdama panjangruyha
asoko sokining pajang
pabbatattho va bhummatthe
dhi panjangro ba panjangle avekkhati

 


Sumber:

Kitab Suci DHAMMAPADA, Bodhimandala Rumah Suci (Surabaya), Bodhimandala Sanggar Suci (Lawang), 1989

Chinese Fonts ©1999 DGworks, Indonesia